Wydajność termiczna biura może ulec znacznej poprawie po założeniu klimatyzacji. Ale czy warto inwestować w , warto- krótko o tym dlaczego.
Klimatyzacja dla wszystkich
Czasy kiedy klimatyzacja była domeną bogaczy się skończyły, dzisiejsze ceny urządzeń są przystępne dla większej ilości społeczeństwa. Nie tylko nowo budowane budynki są wyposażone w klimatyzacje, ponieważ bardzo dużo osób decyduje się na klimatyzację również w starszych budynkach. Głownie ze względu na wygodę późniejszego użytkowania budynku.
Montaż klimatyzacji w gotowym budynku jest dość skomplikowany i z pewnością nie będzie wyglądało to tak estetycznie jak w przypadku klimatyzacji montowanej w trakcie budowy w budynku, który został zaprojektowany z uwzględnieniem miejsca dla klimatyzatora. Cena takiej modernizacji może zamknąć się w pięciu tysiącach, ale ostateczna wycena zależy głównie od wyboru urządzenia, jego przeznaczenia i jakości.
O czynnikach chłodzących
Początkowo jako czynnik chłodzący stosowano od XIX wieku do lat 1920. dwutlenek węgla. Został on wyparty przez czynniki z grupy fluoryzowanych węglowodorów, które mogły być stosowane przy niższym ciśnieniu roboczym w układzie chłodzącym. Po wycofaniu fluorowęglowodorów stosowano czynnik R12 (dichlorodifluorometan), który miał dobre właściwości termodynamiczne i wolno ulatniał się z układu chłodzącego. Jako szkodliwy dla warstwy ozonowej został zgodnie z podpisanym w 1987 roku Protokołem Montrealskim wycofany z użytku. W następnych latach stosowany był czynnik R134a (tetrafluoroetan) o dobrych właściwościach termodynamicznych, jest on jednak gazem cieplarnianym o bardzo wysokim indeksie GWP (1300).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Klimatyzacja
Wiki: o czynnikach chłodzących
Początkowo jako czynnik chłodzący stosowano od XIX wieku do lat 1920. dwutlenek węgla. Został on wyparty przez czynniki z grupy fluoryzowanych węglowodorów, które mogły być stosowane przy niższym ciśnieniu roboczym w układzie chłodzącym. Po wycofaniu fluorowęglowodorów stosowano czynnik R12 (dichlorodifluorometan), który miał dobre właściwości termodynamiczne i wolno ulatniał się z układu chłodzącego. Jako szkodliwy dla warstwy ozonowej został zgodnie z podpisanym w 1987 roku Protokołem Montrealskim wycofany z użytku. W następnych latach stosowany był czynnik R134a (tetrafluoroetan) o dobrych właściwościach termodynamicznych, jest on jednak gazem cieplarnianym o bardzo wysokim indeksie GWP (1300). W związku z tym w Stanach Zjednoczonych i Japonii producenci zostali zobowiązani do bardziej wydajnym układów chłodzących, co zmniejszy zużycie czynnika. W Europie samochody od 2011 roku miały być wyposażone w układy klimatyzacji, w których czynnik R134a miał zostać zastąpiony nowym, o indeksie GWP niższym niż 150. Koncerny motoryzacyjne zwlekały z wprowadzeniem nowych regulacji, ostatecznie weszły one w życie w 2014 roku. W Europie stosowane są czynniki HFO1234yf (tetrafluoropropen: zbliżona charakterystyka termodynamiczna, indeks GWP=4) lub R744 (dwutlenek węgla, indeks GWP=1).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Klimatyzacja